Vierdaagse: vrijwilliger op Heumensoord

Nijmegen/Westervoort “Een team binnen het complete team van vrijwilligers.” Zo omschrijft Riekie Peters het hechte clubje vrijwilligers dat zich elk jaar weer als bureaulisten meldt op kamp Heumensoord. “Ik kijk echt het hele jaar uit naar de Vierdaagseweek. Inmiddels wordt het mijn tiende jaar op Heumensoord, maar vervelen doet het nooit.”

Hoewel Riekie zelf niet in Nijmegen woont, maar in Westervoort, kriebelt het Vierdaagsevirus bij haar ook steeds harder zodra het evenement dichterbij komt. Niet, zoals bij vele anderen, omdat ze gaat meelopen maar omdat ze elke dag vanuit Westervoort op en neer gereden komt om als vrijwilliger haar steentje bij te dragen.
“Het begon met mijn zoon”, vertelt Riekie enthousiast. “Hij liep ooit als militair de Vierdaagse mee en ik zat bij het laatste rustpunt voor Heumensoord om hem aan te moedigen. Ik kende de Vierdaagse al wel, ik heb ooit zelfs nog een paar jaar in Nijmegen gewoond, maar het hele militaire gebeuren had ik nooit echt meegekregen. En wat vond ik het gaaf!” Zo gaaf zelfs dat zij zich het jaar daarna aanmeldde als vrijwilliger voor Heumensoord. “Helaas liep mijn zoon toen niet meer mee, maar het was toch de week van mijn leven. Inmiddels sta ik er alweer voor het tiende jaar op rij.”

In balans

Destijds was Riekie nog de eerste burgervrijwilliger op Heumensoord, tegenwoordig is de mix burger en militair wat meer in balans. “En die balans is belangrijk. Het is goed dat er nu ook wat meer burgers zijn, maar tegelijkertijd zijn de vrijwilligers met een militaire achtergrond ontzettend belangrijk, omdat zij precies weten hoe het er in de militaire wereld aan toegaat, met alle rangen en standen. En ook op het gebied van discipline zijn ze bewonderenswaardig, daar heb ik al heel wat van geleerd.”
Als bureaulist verzorgt Riekie alle vier de dagen met de andere bureaulisten onder andere de start en het afmelden van de deelnemers die op Heumensoord verblijven. “De individuele deelnemers zijn ‘mijn pakkie an’. Elk jaar zie ik weer heel veel dezelfde gezichten en ik heb al heel wat bijzondere vriendschappen gesloten. Ik heb zelfs een aantal fans”, lacht Riekie. “Daar moet je mee om weten te gaan, maar gelukkig sta ik mijn mannetje wel. Dat moet ook wel tussen al die militairen. Het is en blijft een ontzettend leuke, maar ook ontzettend aparte wereld. Maar ik heb er vanaf het allereerste moment mijn draai gevonden.”

Eén groot feest

Riekie is elk jaar dan ook weer blij als ze benaderd wordt met de vraag: ‘ben je er ook weer bij?’ “Dan kan het aftellen gaan beginnen. Het is een week hard werken - zo’n vijftig uur, nog los van alle reistijd - maar het kan mij eigenlijk niet lang genoeg duren. Van de rest van de Vierdaagse krijg ik niet zoveel mee, maar er gebeurt hier gelukkig meer dan genoeg. Je komt het terrein niet zomaar op, ook ik moet me gewoon elke keer weer legitimeren, maar als je dan eenmaal op Heumensoord bent, is het één groot feest. Een feest waar ik bij wil zijn zolang het kan.”

(Tekst: Maaike van Helmond)