Tikkie Takka #17: Verlangen naar pandemie

Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft. 

Hola Dirk!

Hoe snel kan jouw stukkie achterhaald zijn? Twee weken geleden schreef je nog dat het goed is dat de lokale omroep onze club nog volgt, afgelopen maandag maakt Omroep Gelderland bekend te stoppen met verslaggeving rondom wedstrijden. RN7 is geen OG – voor de wat jongere lezers: dit heeft niets te maken gangster-rap – hoewel je je afgelopen zondag wel waande in de betere achterbuurt in New York.

Een bittere nasmaak, zo’n beslissing. En dat lag (helaas!) niet alleen aan het bier. Want wat was dit op voorhand een geweldige dag: om een uurtje of 10.00 een hapje eten, net zo vroeg aan het bier en gezamenlijk toeleven naar de eerste derby in ruim vier jaar. Onder De Gofferttribune lieten de speakers de betonnen tribunes trillen en op de Eendracht en op het Stadionplein was de lucht zwanger van verlangen. Een prachtig doek van Legio Noviomagum, een bombastische sfeer en de spelers zouden de rest doen.

Over de wedstrijd wil ik het niet eens hebben, Dirk. Het was teleurstellend, onze Noorderburen kwamen op een ongelukkige voorsprong en daarna wisten onze mannen het verschil niet meer te maken. Over het resultaat maak ik me geen zorgen. Zoals je vorige keer al schreef: dat degradatiespook is nog niet kassiewijle, maar al wel begraven. Wat wel zorgwekkend was, dat niet alleen de spelers onder hoogspanning leken te staan, maar ook hele groepen andere fanatiekelingen.

Een bizar schouwspel voltrok zich buiten het stadion. En eigenlijk was dat ook niets nieuws. Al sinds wij bij NEC komen, ergens halverwege de jaren 90, lijkt het een traditie. Boomstronken op de weg, stenen in de hand en wachten tot wat komen gaat. Nog nooit heb ik op maandag zo’n dubbel gevoel gehad: de spanning en de gezamenlijke lol vooraf, weegt dat op tegen die beelden die zelfs het NOS Journaal bereiken? Ik heb het antwoord niet, noch de oplossing.
Stiekem verlangde ik naar pandemievoetbal. Thuis op de bank, potje voetbal kijken en over tot de orde van de dag. Maar daarvoor zijn wij geen NEC-fan geworden, Dirk. Wij zijn er om, ondanks het voetbal, samen met vrienden met wat bier te ouwehoeren over dat NEC de mooiste club ter wereld is. Laten we hopen dat dat gevoel nooit aan diggelen gereld wordt door wat onverlaten.

Hajje,
Chiron