Dilemma's
De media staan vol met onderwerpen waarover de meningen in het land sterk uiteenlopen. Denk aan de opvang van asielzoekers, het coronatoegangsbewijs, huizen verduurzamen of minder vlees eten. Er zijn tal van maatschappelijke dilemma’s, waarbij een kloof tussen mensen ontstaat. Op social media, maar ook in het dagelijks leven.
Als collega, Facebookvolger of buurvrouw kun je in zo’n situatie dan nog denken: ‘ik laat het erbij, we zijn het eens dat we het oneens zijn’. Maar als het schuurt, wordt naar de overheid juist gekeken om besluiten te nemen. Waar bouw je bijvoorbeeld nieuwe woningen, terwijl omwonenden hun groene omgeving willen behouden? Hoe beslis je op een eerlijke en duidelijke manier? Dat houdt mij als burgemeester meer dan ooit bezig.
Vorige week besloot ons college om komende zomer weer een nachtelijk toegangsverbod op de Waalstrandjes in te stellen. Daarover was afgelopen zomer veel te doen, want (jonge) mensen ontmoeten elkaar graag op de strandjes. Maar omwonenden vonden het hoog tijd dat we iets deden tegen de geluidsoverlast van geschreeuw en feestjes, natuurliefhebbers hadden zorgen over de bergen afval in de natuur en jonge bezoekers kwamen in situaties terecht waar drank- en drugsgebruik zorgde voor intimidatie en onveiligheid.
Onze politiemensen en handhavers kunnen daar in het donker en in zo’n weidse omgeving niet goed en veilig tegen optreden. Regels zijn soms echt nodig en vaak klopt het als mensen tegen mij zeggen: ‘de goeden moeten onder de kwaden lijden’. Zo startte een studente een petitie tegen het verbod. Ik vind het hartstikke goed als inwoners kritisch kijken naar de overheid. Dat ze durven opstaan om vragen te stellen, betekent dat ze zich betrokken voelen. Ik heb haar een brief geschreven met uitleg en het was mooi om in de krant te lezen dat ze daardoor meer begrip had, ondanks dat ze het erg jammer vond. Daar zouden we samen naar moeten streven in maatschappelijke discussies.
Bestuurders en leiders horen zich oprecht te verdiepen in alle kanten van een kwestie, in ieders zorgen en ideeën. Niet alleen luisteren naar de hardste schreeuwers of de grootste tegenpolen, maar juist ook mensen tussenin opzoeken. In persoonlijk contact ontdek je aan beide kanten pas waar de noodzaak en bandbreedte zit om oplossingen te vinden.
Ik merk dat mensen eerder achter een voor hen nadelig besluit staan, als ze begrijpen hoe dat gemaakt wordt, met welke afwegingen en welk doel. Dat is ook logisch; de meesten van ons begrijpen goed dat het leven verschillende kanten kent. Er zijn altijd diverse antwoorden op vragen te geven. Uiteindelijk moet er gekozen worden, ook in opgaven waar de overheid voor staat. Kortom: laten we elkaar meenemen in de dilemma's die er zijn en zo duidelijk mogelijke keuzes maken.
Reageren? Secretariaatburgemeester@nijmegen.nl