'Techniek is hard nodig voor de toekomst'
Nijmeegse docent Engels laat zich omscholen tot techniekleraar
NIJMEGEN - Het aantal aanmeldingen voor de opleiding tot techniekleraar loopt al jaren terug. Er is daarom een landelijke campagne gestart vanuit het overkoepelende onderwijsinitiatief De Baan van het Leven. Lizzy Johann (42) is docent Engels op het Mondial College VMBO in Nijmegen. Zij volgt een verkort zij-instroom traject Techniek PIE bij Fontys, om dit jaar fulltime als techniekleraar voor de klas te gaan staan.
Wat vind je het mooiste aan het vak? “Ik werk met VMBO leerlingen, die veelal een negatief beeld hebben van zichzelf, en van wat ze kunnen. Het allermooiste vind ik als ik met een leerling aan het werk ben, en hij of zij het allemaal lastig of moeilijk vindt, dat we dan samen door het proces heen gaan."
"Ze zijn dan uiteindelijk zo trots op zichzelf dat ze een lampje hebben gemaakt, dat ze met meer vertrouwen doorgaan naar het volgende onderdeel van de opdracht. Die glimlach van zo’n leerling dat het was gelukt, dat zijn de momenten die het allerbelangrijkste voor mij zijn. Dat die kinderen het gevoel krijgen dat ze ertoe doen."
Waarom heb je besloten om een zij-instroomtraject te volgen? “Ik vind het belangrijk om me te blijven ontwikkelen. En na veertien jaar Engels bekroop mij het gevoel dat ik een beetje stil stond, en wilde dus iets anders gaan doen. Daarnaast had ik eigenlijk toen ik zelf jong was een techniekopleiding moeten gaan doen. Ik heb een beta-diploma gehaald op de MAVO, alleen toen was het nog niet zo gebruikelijk dat een meisje naar de LTS of MTS zou gaan. Omdat ik enorm in techniek geïnteresseerd ben en ook zogezegd ‘beta-hersens’ heb, heb ik me na wat onderzoek ingeschreven voor zij-instroomtraject. Ondanks dat ik niet alle kennis heb die mijn collega’s met een techniekachtergrond hebben, heb ik zoveel plezier in dit vak en ik leer iedere dag weer.”
Wat vind je zo leuk aan techniek? “Allereerst het werken met je handen. En ten tweede het product dat je aflevert. Zien in een fysiek resultaat dat je echt iets tastbaars hebt gedaan. Dat heb je toch bij een taalvak minder dan bij een praktisch vak. Ik word heel blij van een schroefje in een stuk hout boren, of gereedschappen netjes met de leerlingen sorteren. Dat klinkt wellicht raar, maar ik word daar heel enthousiast van.”
Wat moet er veranderen aan het imago van techniekdocent? "De aanname dat het vies werk is, zou echt moeten veranderen. Verder ben je als techniekdocent niet alleen maar bezig hoe ze een draaibank of schroefboormachine moeten gebruiken. Je bent ook bezig met beroepshouding, je leert hen samenwerken, en ze leren al die kleine techniekjes verwerken in één groot eindproduct, wat heel belangrijk is voor het leren toepassen van kennis in allerlei situaties. Dat is ook iets wat jij als docent bijbrengt."
"Deze kinderen hebben al deze kennis en ervaring nodig om ook hun zelfvertrouwen een boost te geven. En daarnaast is techniek in onze maatschappij gewoon ontzettend toepasbaar en nodig voor onze toekomst. We hebben zoveel mensen nodig. Als ik in de klas vraag wie er al weten wat ze later willen gaan doen met hun opleiding, gaan er toch al 6 van de 12 vingers omhoog, en dat vind ik best uniek.”
Voor meer informatie en meer verhalen kijk op debaanvanhetleven.nl
-----------------
Waarom ben je docent geworden? “Ik was vrijwilliger bij de peuterspeelzaal van mijn zoon en vond het heel leuk om met kinderen te werken. Hierdoor ben ik ook vrijwilligerswerk gaan doen bij een mentorproject voor leerlingen die uit dreigen te vallen bij school. Als begeleider was ik de schakel tussen de driehoek school, ouders en leerlingen. Dat vond ik zo leuk om te doen, dat ik dacht: hier wil ik iets mee. Ik wilde graag met tieners werken, zij hebben een verhaal, en het leek mij mooi om onderdeel uit te maken van hun weg naar iemand die actief en positief bijdraagt aan maatschappij. Zij zijn toch onze toekomst! Toen ben ik gaan kijken hoe ik hier stappen in kon maken van vrijwilligerswerk naar betaald, en dat vond ik in docent Engels. Daar ben ik namelijk zelf altijd al goed in geweest. Tijdens mijn studie heb ik een paar stages gelopen op diverse niveau’s en ik wist dat mijn liefde bij het VMBO lag. Ik ben echt een VMBO docent. Dus ik ben aan de slag gegaan als docent, en doe dit nu al vele jaren.”
Heb je een moment / leerling waar je veel van hebt geleerd?
"Door omstandigheden heb ik een leerling al drie jaar lang als mentor mogen begeleiden. Dit komt niet vaak voor, maar dat voelde als de juiste keuze. Ondanks dat ik het af en toe best pittig vond, vind ik het heel speciaal dat ik hem al die jaren lang heb bijgestaan, én dat ik binnenkort zijn diploma mag uitreiken. Dat vind ik ook zo belangrijk aan ons vak: je bent niet alleen docent, je bent veel meer dan dat. Natuurlijk kan zo'n begeleiding soms zwaar zijn, maar ik haal er ook veel energie uit. Ik heb zelf veel meegemaakt in mijn leven, en die ervaring neem je mee in je werk om kinderen die ook veel te verduren hebben gehad te ondersteunen en adviseren waar nodig.”
Wat leer je op dit moment?
“Ik ben nu met module Elektrotechniek bezig, dus ik ben een installatieplan aan het maken voor mijn huis: waar komen wandcontactdozen enzo. Dat vind ik heel leuk om te doen, want ik heb dit huis vorig jaar gekocht, dus ik vind het nu heerlijk om mijn eigen elektriciteit aan te leggen, en de bedrading van mijn huis te leren. Verder een ander onderdeel is meer vakdidactisch van aard, hier moet ik voor elektrotechniek een lesprogramma en -stof maken waarin je laat zien wat je kennis is over berekeningen voor vermogen en spanning. Ik merk dat mijn aandeel in een les met leerlingen ook anders is dan mijn vaktechnisch onderlegde collega’s: zij kunnen bij vragen gelijk uitleg geven ‘dat moet zus en zo’, terwijl ik dat vaak samen met mijn leerlingen aan het ontdekken ben. Dat zorgt ervoor dat leerlingen mij ook wel eens iets uitleggen, waardoor ze in hun eigen ontwikkeling ook weer groeien. Iets zelf kunnen uitleggen is 90% van je leertraject, dus dat is enorm waardevol.”
Wat vind je leuk aan het samenwerken met je medestudenten?
“Alle studenten met wie ik samen in het traject zit, gaan bij elkaar op bezoek om te laten zien wat hun aanpak is, en hoe ze anderen daarmee kunnen helpen of inspireren. Dat vind ik heel leuk en zorgt ervoor dat we een hechte groep zijn.”
Hoe vind je het als vrouw zijnde, om te werken in techniek? Merk je nog iets van het idee dat het nog steeds een ‘mannenwereld’ is?
“Hier op school niet. Daar vinden collega’s het hartstikke tof dat ik dit doe. Verder hebben de leerlingen er ook totaal geen problemen mee dat ik een vrouw ben. Ik denk dat het soms zelfs prettig is, omdat ik een andere aanpak heb dan mannelijke collega’s. Ik ben iets meer van de conversatie, en dat hebben sommige leerlingen ook meer nodig. Niet dat ik er niet ‘op’ kan gaan, als mijn grens is bereikt is het gewoon over, maar duurt wel even voordat dat gebeurt. En vaak lukt het mij voor die grens om ze al de juiste richting op te sturen.
Buiten mijn werkkring om, in privésfeer, heeft het even geduurd voordat het begrip er echt was. Mijn moeder bijvoorbeeld vroeg wel of het de juiste keuze was om weer een opleiding te gaan volgen, maar dat was na wat gesprekken wel goedgekomen. Ze ziet nu ook dat ik inhoudelijk veel meer op mijn plek zit, en ze hoort mij ook minder klagen over bijvoorbeeld werkdruk. Ik ervaar nu ontzettend veel rust door de keuze die ik heb gemaakt voor techniekonderwijs.”
MONIQUE VAN DEN BERG
+31 (0)6 15 90 73 54 |
monique@coopr.nl
| www.coopr.nl