Lap ’t muir aon je luirs!
In de morgen blijkt de binnenstad beperkt bereikbaar met de auto. Een vernuftige drempel laat verkeer door dat in het centrum moet zijn. Handig als je een zware Click&Collect bestelling wilt ophalen.
Ik stopte in de winkelstraat en haalde een paar laarzen uit de achterbak. “Te lui um te lope?”, ving ik duidelijk op. “Ik sie ’t al, de hakke tot op ’t bot afgeslete. Gefalletje schoenmaoker. Sukke luirse he’k eiges oek. Sa’k je fertelle. Mien frouw wou se weggooie. De hakke wuire herstikke schuuns afgeslete. Ik heb se gered. Je most ’s wete onder hoefeul taofels se hebbe gestaon.” Gezien zijn stoere uiterlijk en leeftijd kon ik een redelijke inschatting maken. “Op sukke kostbuire stiefels bin je sunig. Dan surg je d’r goed feur.”
Ik deelde zijn passie niet, maar zag liefde vanonder zijn cowboyhoed stralen. “Gao je die hier laote ripperere?, wilde hij weten. Voordat ik dat kon bevestigen, brandde hij los. “Duir he’k die fan mien oek nuirtoe gebracht. Fakmannetje, heur. Muir je mot je wel schrap sette feur wat furse uutbranders. Mijn vragende blik werd beloond met een stortvloed aan informatie. “Kreeg ik eerst een feeg uut de pan da’k wel wa froeger had kenne komme. Nou had ie d’r ‘n bende werk aon. En dat d’r nog meer was dan allenig werreke. Ik maokte de opmerking da tie herstikke rijk kon wurde nou d’r nog muir soe weinig schoenmaokers wuire. Wa doch je?” Ik kreeg geen tijd om te denken. “See die da d’r nog meer was dan allenig rijk wurde. En hij het soen mooi muir uutsterfend fak. See die schoenlapper da tie nog nie fan plan was um dood te gaon.”
Toen de prijs van de reparatie werd genoemd, had hij naar de overkant gestaard. Daar zat een reuze grote schoenenwinkel. Voor dat geld kon hij makkelijk nieuwe schoenen kopen. Met "Het is muir een tip, heur”. liet hij mij wat beduusd achter. Ik besloot de laarsjes te laten maken. Als ik mijn vrouw zijn tip zou vertellen, kwamen er zeker drie paar bij haar andere dertig te staan.