Afbeelding
Foto:

Oefening buirt kunst

“Ik heb vanmorgen flink zitten worstelen met dat stukje Nimweegs van u in De Brug”, deelde een vriendelijke man met een licht Rotterdams accent mij mee in het Stadhuis. Na twee coronajaren kon daar het Nimweegs Dictee weer gehouden worden. De Waoterjokers hadden er een zeer geslaagde happening van gemaakt. “Hier lezen ze het Nimweegs tenminste voor,” lachte hij. “Dan kan ik het vloeiend volgen.” 

Hij was uitgenodigd door Nijmeegse vrienden, die het Nimweegs met de paplepel hadden meegekregen. Hij had zich kostelijk vermaakt. “Fanmurrege lukte ‘t Nimweegs lese fan gin kante.” Dat vond hij jammer, want mijn ‘ontmoetingen’ met Nijmegenaren wilde hij niet missen. “De gewone minse de kans gefe om ‘n praotje met u te maoke. Heel leuk, muir soeas u da opschrieft… Saolig.” 

Hij stak een hand uit om me te bedanken. Meteen viel mij op, dat er een felkleurige tatoeage zichtbaar werd op zijn hand. Hij zag mijn verbazing en strekte zijn hand naar voren, waardoor de tatoeage voorbij zijn hand in zijn mouw zichtbaar werd. “Falt op, hè?” Inderdaad, maar het bleek nog maar een klein deel van een armversiering. “Tot aon mien elleboog”, klonk het trots. “Ik was d’r altied tege. Muir ik bin ofergehaold deur mien dochter. Die is nou ’t huus uutgegaon. Se was d’r ech aon toe." Er klonk begrip in zijn vriendelijke stem. “Sij wilde een tattoe op d’r erm en het mien ofergehaold de eigeste te laote sette.” 

Ik keek bezorgd naar zijn versiering. Hij schoof zijn mouw ophoog. Een veelkleurige vreemde vogel verscheen. "Sij koos ‘n paoradijsfogel.” Mijn fronsen vroeg om uitleg. "Ik heb ‘m sichbuir fanaf mien knokkels.” Geen probleem voor hem, hij hoefde niet meer te solliciteren. "Sij het hum ien ‘t klein op huir bofe-erm. Da kumt umda ik mien leesbril nie kon fiende en ‘t toen muir op A3 had uutgeprint.” De tatoeage ‘fladderde' het nette overhemd weer in. "We hadde gin goeie relaosie. Lei oek aon mien, heur. Muir ik ken je fertelle, dat dit 'n hoop goed duut. Oek hier ien mien hert.” 

Ik moest beloven zijn woorden in het Nimweegs te schrijven. “Ken dese paoradijsfogel bliefe oefene.“