Onmenselijk
AlgemeenEr is een vorm van criminaliteit die niet zo zichtbaar is, maar wel vreselijk voor mensen die ermee te maken krijgen: mensenhandel. Dat klinkt misschien als iets uit verre landen of van vroeger, maar elk jaar worden in Nederland 5000 tot 7500 mensen slachtoffer hiervan.
Zo worden jonge kwetsbare meisjes gelokt met mooie verhalen en vervolgens door gewelddadige pooiers gedwongen om in de prostitutie te werken. Of het gaat om arbeidsmigranten die geld willen verdienen voor hun familie, maar hier onder slechte omstandigheden moeten werken en wonen. Mensen en kinderen worden gedwongen tot zakkenrollen of ergere misdrijven. Zelfs orgaanhandel. Het gaat om uitbuiting; criminelen verrijken zich over de rug van anderen.
Voor slachtoffers is het een cirkel van geweld, angst en verdriet, zij kunnen meestal geen kant meer op. Soms hebben ze weinig contacten en omstanders herkennen de signalen vaak niet. Sommigen vermoeden wel dat ergens iets niet klopt, maar weten niet wat ze ertegen kunnen doen. Een kleine groep sluit er zelfs bewust de ogen voor. Ik denk dan bijvoorbeeld aan bedrijven die goedkope arbeidskrachten inhuren via malafide uitzendbureaus, maar zich verder het lot van hun medewerkers niet aantrekken. U leest dit soort verhalen regelmatig in de media.
“Elk slachtoffer van mensenhandel is er wat mij betreft een teveel”
Maar ieder mensenleven is waardevol en elk slachtoffer van mensenhandel is er wat mij betreft een teveel. Het is daarom belangrijk dat we samenwerken om deze criminelen op te sporen en aan te pakken. En we moeten zoveel mogelijk slachtoffers uit dit soort situaties helpen.
Onze gemeente heeft daarom een plan van aanpak tegen mensenhandel gemaakt. Daarin staat hoe wij werken aan bewustwording, signaleren en melden, maar ook aan opvang en zorg voor slachtoffers. Een eerste stap is dat veel mensen horen over wat er zoal speelt, want zo leer je verdachte signalen herkennen. Daarom was ik deze week bij de start van de tentoonstelling met de toepasselijke titel ‘Open je ogen voor mensenhandel’. Nog tot 1 maart kunt u op het plein rond de Mariënburgkapel 30 portretten en verhalen van slachtoffers bekijken. Buitengewoon indringend en leerzaam, ik raad u aan er eens een kijkje te nemen.
Deze tentoonstelling reist door het land en is georganiseerd door CoMensha, het landelijke coördinatiecentrum tegen mensenhandel in Nederland, en stichting Open Mind. En ik roep u op: bekruipt u eens het idee dat een situatie op uw werk, in uw buurt of ergens anders niet pluis is, twijfel niet en meld het. Dat kan bij de politie, de Arbeidsinspectie (NLA) of, als u dat fijner vindt, via Meld Misdaad Anoniem. Want mensenhandel is onmenselijk en hoort niet thuis in onze stad.
Reageren op de column van de burgemeester? Mail naar: Secretariaatburgemeester@nijmegen.nl