Tikkie Takka #52: Stijlvol einde van de boevenbende?
Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft.
Nijmegen 29-03-2023
Hej Chiron,
Hoeveel thuiswedstrijden mis jij gemiddeld? Misschien dat je vanwege je vaderschap af en toe een potje laat schieten, maar verder ga je toch naar alle wedstrijden? Dat lijkt me logisch als je de knaken voor zo’n pasje aftikt. Sinds kort kun je wel je eigen kaartje doorverkopen via een officieel platform op de website van NEC. Prima initiatief, toch?
Hoewel ik mijn plek altijd kosteloos afgeef aan vrienden of familie zodat zij weer iemand blij kunnen maken, is het prima als iemand anders er geld voor krijgt via de club zelf. Alles beter dan die marktplaatsmaffia rondom NEC-Vitesse, waar wel uit bleek dat we ons stadion twee keer zouden kunnen uitverkopen. Die wedstrijd wil ik overigens niet missen, want ik denk dat Vitesse voor het laatst op bezoek komt. Een stijlvol einde van die boevenbende? 4-0 van ons verliezen, 500 toeschouwers in het uitvak als getuigen en daarna het besef dat we ons nooit meer druk hoeven te maken.
Het zal met een sisser aflopen, zoals al die keren dat de club om dreigde te vallen. Wat mij betreft ondergaan ze wél hetzelfde lot als Veendam, RBC of Haarlem. Staat die grijze bak aan de Nijmeegse baan er alleen nog maar voor ellende van Snollebollekes. Gelderland is niet te klein voor drie voetbalclubs, zoals Karel Aalbers ooit zei. Alleen wel te klein voor corrumperende, op geldbeluste en zielloze clubs als Vitesse.
En oh ja, voor geel-zwarte clubs. “De combinatie geel en zwart, godbetert, smaaklozer kan je 't niet bedenken”, schreef Vlaamse auteur Dimiti Verhulst in zijn ‘Essay over het toegewijde bestaan als supporter van voetbalclub Standard de Liège’. “Bidden wij dus voor alle ouders van een zoontje dat supportert voor NAC Breda of SK Lierse en zulks kenbaar wil maken via het behangpapier op zijn kamer, zijn kaften, zijn jassen en zijn sjaals. Kleurterreur die z'n sporen moet nalaten op het brein en waar de schoolresultaten van het ventje uiteindelijk bijzonder onder gaan lijden.” Amen.
Vorige week was ik in de bibliotheek om dat essay van Verhulst weer eens te lenen, maar ik was mijn bibliotheekpasje vergeten. Misschien maar goed ook, want binnenkort behoort al het geel en zwart toch nog maar uit vage herinneringen.
Haije!
Dirk