(Foto: Orange Pictures)
(Foto: Orange Pictures) Foto:

Tikkie-Takka #53: dunne lijn tussen hevige rivaliteit en overdreven agressiviteit

Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft.

Drunen, 12 april 2023

Ha Dirk,

Hoeveel thuiswedstrijden ik gemiddeld mis? Dat zijn er jarenlang bar weinig geweest. Sterker nog, in de eerste 20 jaar van mijn seizoenkaart kan ik me alleen herinneren dat er een of ander jubileumweekend was waardoor we in Parijs zaten en ik NEC-RKC moest missen. Dat liet mijn moeder doorgaans niet gebeuren, maar nu maakten anderen de planning. Enige wedstrijd, zag ik later die week in de samenvatting, dat Dennis Schulp daadwerkelijk ‘de nieuwe Dennis Bergkamp’ leek. Sinds corona zijn het er wel wat meer en het vaderschap helpt daar niet bij - zeker niet omdat ik zelf ook nog wel eens een potje voetbal op de zondag.

Maar zondag ben ik er uiteraard gewoon bij. Dé derby. De wedstrijd waarin spelers helden worden. Maar ook de wedstrijd waarin blazoenen besmeurd worden. Laten we beginnen bij het eerste. De eerste overwinning op Vitesse waar ik bij was, was er eentje die bij velen in het geheugen gegrift staat. Jarenlange Aalbers-terreur (Karel, niet Carlos) werd door Jack de Gier met een Van Bastenesque-volley naar de vergetelheid geschoten. Korte reality-check: deze wedstrijd is deze maand alweer 24 jaar geleden! Het was het begin van talloze thuisoverwinningen met evenveel pakjes kauwgom tot gevolg.

‘Gewone’ Eredivisie-spelers als Jarda Simr, Arjan Ebbinge, Dejan Govedarica, Rutger Worm, Youssef El Akchaoui, Ramon Zomer werden met één doelpunt absolute helden. Krisztian Vadócz zou ook in dit rijtje moeten staan, maar als liefhebber kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem een ‘gewone’ speler te noemen. En toch, zo blijkt maar weer tijdens de contractverlengingen is een speler van buitenaf een clubheld maken altijd gevaarlijk. Nu ben ik geneigd te zeggen dat clubliefde niet bestaat, maar Dirk Proper en Bart van Rooij bewezen afgelopen winter anders. Tegelijkertijd zal niemand kunnen tippen aan het dienstverband van Koning Pim - 25 jaar bij dezelfde club, hulde!

Dan dat besmeurde blazoen. Het goede nieuws is: er is weer uitpubliek welkom in de Goffert! De afgelopen weken bleek echter dat de afwezigheid van uitsupporters niet per se hand in hand (pun intended!) gaat met een wedstrijd zonder incidenten op of rondom het veld. Ondanks dat ik alleen maar trots kan terugkijken op het feit dat spelers als Nicky Hofs liever niet dan wel in de Goffert speelden, is het een dunne lijn tussen hevige rivaliteit en overdreven agressiviteit.

Hoe verleidelijk het ook is, als Vitesse een 080-corner moet nemen: drink je biertje op en gooi hem niet op het veld. Steun NEC positief, schreeuw zoals je nog nooit geschreeuwd hebt en laat weten dat er inderdaad maar plek is voor één club in Gelderland. Dat deze derby maar de laatste moge zijn.

Groeten,

Chiron

(Foto: Orange Pictures)