Afbeelding
Krulletje van Leo van Stijn

Nog nie juirig

Algemeen

“Is ie biljarten?”, vroeg ik verbaasd aan de vrouw van een jarige kennis, die een kroonjaar was binnengestapt. “Is sienhobby nog altied. Duir git ie de deur graog feur uut. Die is hier feurlopig fast nog nie terug, denk ik.” Er klonk geen twijfel in haar stem. “Jij wil ‘m seker oek fillesitere?” De hele morgen had de telefoon geen rustig moment gekend. “Krieg je d’r fan as je juirig bint en altied kluir steet um minse te hellepe. Muir so is ie altied gewist.”

Twee rechterhanden had Ben en die hield hij niet verborgen. “Hier ien huus het ie alle kaomers, gange en trepkes al onderhande genome. See ik letst da’k ’n stukste ferf fan de deurpost achter afgestote had ien ‘t donker. Ha’k nieeerder gesien. Is ie geliek gaon plamure en fraoi ofergeschilderd. Hij had d’r niks fan geseid, dat ie duir geliek al aonbegonne was. Muir so is tie nou eenmaol. Ik was ’n puir uur hellepe bij onse Toos, die ien huir maog sat met huireksteroge. Was se aon gehollepe en kon effe nie uut de foete. As je dan ken hellepe, trek ik wel effe een dweil deur huir huus hin. En so is Ben oek: geliek aonpakke.”

Toen ze terugkwam van haar zus, had ze de verf wel geroken, maar te laat gemerkt, dat die via haar handen nu op meer plekken zat. “Het ie de hele benejeferdieping motte bijschildere!”, overdreef ze. “Muir gin kwaod gesich, heur. Je kent Ben…” Die was uitgenodigd om op zijn verjaardag bij een vriend thuis het nieuwe privé-speelhol te openen. Samen hadden ze zijn garage verbouwd. De kanteldeur vervangen door een glazen pui met buitendeur. Binnen was plaats voor een biljarttafel en voldoende ruimte om te biljarten. “Eigenuir met één gast kan nou ien alle rust werke aon ’t moijenne of hoe da hiet.” Ze wist niet hoe laat hij thuis kwam, want als ze eenmaal op stoot waren op de Soos…. En dan nu feestelijk corona-proef in de garage….”Prebeer ’t murrege muir”, klonk het bits, “want hij is nog nie juirig!! Jij bint al de soefeulste beller!”

www.facebook.com/leo.vanstijn.1