Deusje foo

Ineens was het echt winter. Een smetteloze laag sneeuw had alle kleur uit de omgeving verdreven. Een strooiwagen had de ochtend én mij gewekt. Ik zag een ijverige man zijn auto sneeuwvrij maken. Dat riep herinneringen op aan het in alle vroegte sneeuwvrij maken van mijn trouwe eend. Mijmerend verdween ik in de verleden tijd. 

“Maok muir niks kepot. Spuut dî grij d’r effe op.” Ik had de auto niet horen naderen over het verse sneeuwbed. De chauffeuse draaide een raampje open. “Ik kum net aonrije. Hà je mien nie gesien?” Ze wachtte niet op antwoord en knalde haar auto op mijn oprit. ”Ik sag jou staon hannese en feulste herd staon trekke. Dà mô je so noit duun.” 

Ze stapte uit en kwam in een forse bruine imitatie berenjas met een busje slotspray naar mij toe. Het dwingende advies ging gepaard met een vriendelijk bedoeld gezicht. Toen ik het busje wilde aanpakken, duwde zij me resoluut opzij en ramde wat spray in het slot. Zonder vragen pakte ze het sleuteltje uit mijn hand en forceerde moeiteloos de weerstand met “So, die is los. Nou de deur nog.” 

Die voelde er nog niets voor om mee te geven. Ik stelde voor om wat warm water te halen. Toen ik bij de voordeur was, hoorde ik al een kraakgeluid en haar verlossende “Lao muir!”

De deur zwaaide uitnodigend open, maar weigerde in het slot te vallen. “As je de motor muir laot lope, falt ‘ie soe wir ien ’t slot. Je hà d’r oek faoseline op motte smere.” Het stelde me niet gerust. “Stert ‘m muir”, nodigde ze joviaal uit. Ik graaide het sleuteltje uit haar verzorgde handen en tot beider vreugde startte mijn trouwe beestje meteen. “Goed gedaon, jochie. Hou ‘m muir aon de praot. Kenne we d’r geliek mee fandeur en ‘m effe werm laote wurde.” 

Ik keek blijkbaar bedenkelijk. ”Je wil mien toch wel effekes wegbrenge? Mien waoge steet toch nie ien de weg? Ik bin nou toch al laot. Set mien muir af bij mien afspraok; kenne we Sjurs sjelours maoke.” Bevallig viel haar berenjas een stukje open; weigeren was geen optie.

“Leo, als je klaar bent met staren, zet je dan de kliko buiten?”