Saamhorigheid

De aanloop naar de feestdagen is een drukke tijd. Sommigen ervaren zelfs het fenomeen ‘kerststress’. Het werk moet af voor de kerstvakantie, vieringen waarvoor nog van alles georganiseerd moet worden, kinderen hebben nog een kerstdiner op school: zo loopt de agenda snel vol. 

En dan zijn er in die laatste week nog allerlei samenkomsten om het jaar uit te luiden. Die kunnen dan als een ‘moetje’ voelen. En dat is eigenlijk heel jammer. Want dit soort momenten zijn juist belangrijk om stil te staan bij de saamhorigheid die er is, het gevoel dat je ervaart dat je onderling verbonden bent. 

Op zo’n borrel staat er even niets anders op de agenda dan alleen dat gezellige samenzijn. En dan merk je ook de eensgezindheid op, de solidariteit en loyaliteit naar elkaar. En dat heeft een positieve uitwerking op de samenwerking op de langere termijn. 

Mensen maken nu eenmaal graag deel uit van een geheel (uitzonderingen daargelaten). En dat kan in allerlei verbanden. Traditioneel zijn er de religieuze vieringen. Zo was ik vorige week bij de Chanoeka-viering van de Joodse gemeenschap op de Grote Markt om de eerste kaars van de Chanoekia aan te steken. Met dit lichtjesfeest wordt een wonder uit de Joodse geschiedenis herdacht. Een speciaal moment in het jaar voor de Joodse inwoners van onze stad en regio, helemaal in deze donkere tijden. 

Ik was vorig weekend ook bij een heel ander soort samenkomst: de korpsavond op de brandweerkazerne in Lent. Een gezellig samenzijn van de vrijwillige brandweer waarop onderscheidingen werden uitgereikt, maar waar mij vooral de saamhorigheid, trots en loyaliteit opvielen. 

Saamhorigheid hoeft echter niet altijd gevoeld te worden in bestaande verbanden. Juist in de decembermaand zijn er ook verrassende uitingen van solidariteit tussen mensen die elkaar niet kennen. Kerstkaarten worden verstuurd naar ouderen, zodat zij zich minder eenzaam voelen. Scholieren die voor de kerstviering geen cadeautjes voor elkaar meebrengen, maar boodschappen inzamelen voor de Voedselbank. 

En deze maand komen daar talloze initiatieven bij voor de Serious Request-actie, waarvoor komende week het Glazen Huis op onze Grote Markt staat. Spontaan staan er allerlei Nijmegenaren op om gezamenlijk met vrienden en collega’s geld in te zamelen voor de bestrijding van de slopende ziekte ALS. Zo ben ik uitgenodigd om docenten op een middelbare school ‘in te sluiten’ om geld in te zamelen. Kinderen halen met vriendjes statiegeldflessen op in hun buurt en doneren de opbrengst. 

Ik ben bij de aftrap van een fietstocht van medewerkers van de Veiligheidsregio langs alle gemeentehuizen in de regio. Medewerkers van onze gemeente rennen de Vierdaagseroute in estafette. En zo is er nog veel meer. Samenzijn is belangrijk, samen opkomen voor een ander nog mooier. Dat is de kerstgedachte!